Diario dun mariñeiro que quixo ser mergullador (Cap.IV)


11
Das gotas o mar
e de volta ao vento.
O fondo reclama parte de min;
alternancias coa necesidade de ár
hei facer.

De desfacerme en mil pedazos
a encaixar o puzle
do engranaxe social.

O "spray" que alivia
é esta mesma savia.
Non tibia, evapórase
na presenza de estranos.








12
Sufro,
agora de insolación.
Os meus males fixeron sucumbir
ás mareas.

A tres metro baixo a autoestima
o efecto lente é esaxerado.

Inapropiadamente hidratado
peixe de auga doce.
Serán as doce e seguirei sen ti.











13
O limpaparabrisas dun vidro seco,
síntese se non pode mergullarse.
Loita de si contra a escuridade
e a columna fluída que o presiona.
Non reacciona até dar co fondo.

Percibe abstracta a claridade da luz.
É un peón branco en a4,
incapaz de distinguir a súa propia posición.

Autodidacta do submarinismo,
nin el mesmo
confía na súa apnea.

Sexa ou non boa idea,
afundiu.






14
Busquei tinta water-resistant,
unhas plumas que voen cargadas de auga.
E se o chino fose eu?

Emborronado, manazas.
Escribindo a brazas
á lúa e media,
cantando os bicos do mar e a area.

Miñas propias mares;
os teus mareos.

Cruceime coaqueloutro
mariñeiro de Rianxo;
disque el tampouco
buscaba terra.

Entanto, fiquei atento;
ás veces ó tanto
e ao final
sen tinta

Comentarios