(Quero fuxir) contigo

Ás veces penso en irme.

Bueno, en irnos.

E se imos lonxe?

Marchemos sen rumbo:

que a única meta sexa 

atoparnos a nós mesmos.

Mais non na procura do sol

(a calor non nos ía faltar nin no Polo Norte)

nin en busca de paraxes idílicos:

as miñas mellores fantasías 

sóñoas na curva do teu sorriso.

Ensíname recunchos ocultos
onde ver bonitas e ceibes bolboretas,
onde contar os bicos que nos debemos
e esquecer que pasan as horas.

Tan só lévame á terra prometida onde
durmir á luz dos teus ollos estelares

e espertar co sonido do teu "quérote".
Quero refuxiarme nos teus brazos.